De metissen van België zijn kinderen van Afrikaanse vrouwen en niet-Afrikaanse kolonialen (heel uitzonderlijk ook van een witte vrouw en Afrikaanse man). Deze mannen namen hun vaderrol vaker niet dan wel persoonlijk op omdat deze relaties maatschappelijk gezien niet aanvaard werden.

In de periode van de bevrijding werden veel van deze kinderen bij de moeder weggehaald of ontvoerd. Na een tijdelijke plaatsing in tehuizen werden ze naar België overgebracht ‘voor hun eigen bestwil’. In België kwamen ze terecht in pleeggezinnen of werden ze geadopteerd. De breuk was doorgaans bruusk en volledig: hun nationaliteit werd hen ontnomen, hun persoonlijke geschiedenis werd uitgewist en alle banden met hun moeder of familie in de voormalige kolonies werden door de staat verbroken. Velen onder hen kennen tot op vandaag zelfs de identiteit niet van hun familie.

Pas enkele jaren terug heeft de Belgische overheid deze problematiek in zekere mate erkend en ook deze groep kan bij het Afstammingscentrum terecht.